جرمم این بود که هی تکیه به باران دادم

بی سبب نیست که از چشم خودم افتادم

دو سه خورشید به دوش همه تان پنجره بود

در نگاه همه تان چند دهن حنجره بود

خودم از پنجره دیدم که مرا می بردند

خوره ها چنگ زنان ، روح مرا می خوردند

درد ، خوُراک دلم بود ؛ نمی دانستم

آسمان ، چاک دلم بود ؛ نمی دانستم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: